Choroba okluzyjna zębów jest schorzeniem, które bez odpowiedniego leczenia skutkuje konsekwencjami zdrowotnymi dla całego układu stomatognatycznego. Zaburzenia okluzyjne polegają na nieprawidłowym kontakcie zębów górnych i dolnych, co doprowadza do dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego oraz znacznych dolegliwości bólowych. Jakie są przyczyny i sposoby leczenia choroby okluzyjnej?
Przyczyny choroby okluzyjnej
Choroba okluzyjna może mieć różne przyczyny. Najczęściej zaburzenia norm okluzji są spowodowane przez wady zgryzu. Zęby w łukach przeciwstawnych nie kontaktują się ze sobą prawidłowo, co prowadzi do przeciążeń i uszkodzeń w obrębie struktur zębów oraz stawów skroniowo-żuchwowych.
Do choroby okluzyjnej przyczyniają się także:
- parafunkcje w jamie ustnej (m.in. bruksizm, czyli zgrzytanie zębami i nadmierne zaciskanie szczęk, ale także np. obgryzanie paznokci i branie do ust różnych przedmiotów na tle kompulsywnym),
- przesunięcia zębów w łuku po utracie pojedynczego zęba, jeśli nie doszło do leczenia protetycznego (tzw. efekt Godona),
- uwarunkowania genetyczne,
- rozchwianie zębów.
Objawy choroby okluzyjnej
Choroba okluzyjna przejawia się na różne sposoby. Wczesne rozpoznanie jest możliwe ze względu na szereg symptomów, które lekarz może zdiagnozować na podstawie odpowiednich badań.
Wczesnym sygnałem zaburzeń okluzji są starte zęby, które świadczą o nadmiernej pracy mięśni szczęki i nieprawidłowym kontakcie zębów. W konsekwencji pojawia się problem nadwrażliwości podczas spożywania zimnych, gorących lub kwaśnych pokarmów.
Często chorobie okluzyjnej towarzyszą także napięciowe bóle głowy oraz wrażenie zmęczenia w obrębie mięśni twarzy. Pacjenci skarżą się na trudności w otwieraniu i zamykaniu ust, a także na trzaski i dyskomfort w stawach skroniowo-żuchwowych.
Leczenie choroby okluzyjnej
Leczenie choroby okluzyjnej zależy od stopnia zaawansowania problemu oraz jego przyczyn. Specjaliści rekomendują wdrożenie terapii już w okresie dzieciństwa, ponieważ wtedy układ kostny jest jeszcze bardzo podatny na zmiany. W przypadku rozpoznania wad zgryzu najczęściej stosuje się leczenie ortodontyczne, które pozwala na przywrócenie prawidłowej okluzji i eliminację przeciążeń zgryzowych.
Pacjenci z bruksizmem często korzystają z szyn relaksacyjnych, które pomagają zredukować napięcie mięśni żwaczy i chronią zęby przed dalszym ścieraniem. W przypadku uszkodzeń zębów konieczna może być terapia protetyczna, obejmująca zastosowanie koron czy innych uzupełnień, które odbudowują uszkodzone struktury zębów.
Jeśli choroba okluzyjna zapoczątkowała problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym, w leczeniu niezbędna może być także fizjoterapia. Odpowiednia rehabilitacja jest skutecznym i nieinwazyjnym sposobem przywrócenia prawidłowej funkcjonalności stawu i redukcji lub eliminacji bólu.
Do czego może doprowadzić nieleczona choroba okluzyjna zębów?
Brak wdrożonego leczenia w przypadku zaburzeń okluzji sprawia, że choroba staje się przewlekła i dostarcza pacjentowi wielu dolegliwości. Przeciążone zęby ulegają nadmiernemu ścieraniu, co osłabia ich strukturę. W skrajnych przypadkach dochodzi do rozchwiania zębów i ich utraty, zwłaszcza jeśli dysfunkcja trwa latami. Zaniedbania często prowadzą również do trwałych uszkodzeń stawów skroniowo-żuchwowych.
Pacjenci zmagają się także z przewlekłym bólem, co negatywnie wpływa na ich codzienne funkcjonowanie. Niekiedy objawy te mogą być mylnie interpretowane i diagnozowane u innych specjalistów, co opóźnia postawienie właściwej diagnozy i wprowadzenie odpowiedniego leczenia. Zaburzenia okluzji wpływają również na wygląd uzębienia, pogarszając tym samym estetykę uśmiechu i samopoczucie pacjenta.
Skontaktuj się z nami
Regularne wizyty kontrolne w naszej klinice iDentical pozwalają na wczesne rozpoznanie nieprawidłowości w obrębie jamy ustnej i stworzenie skutecznego indywidualnego planu leczenia.
Obserwacja niepokojących objawów jest wyraźnym sygnałem, który powinien skłaniać do konsultacji. Im wcześniej choroba okluzji zostanie zdiagnozowana, tym mniej szkód dla uzębienia pacjenta wyrządzi. Objawy takie jak nadwrażliwość zębów, bóle głowy lub trudności z żuciem powinny skłaniać do niezwłocznej wizyty u specjalisty.
